Domowy wyrób miodów pitnych

Miody pitne - co to jest i jakie są rodzaje Co powinniśmy wiedzieć o miodzie Wyrób miodów pitnych   receptury na miody pitne naturalne   receptury na miody pitne korzenno- ziołowe Miody pitne owocowe.

OGÓLNE WIADOMOŚCI O MIODZIE PSZCZELIM

Miód pszczeli, mający konsystencję płynną (tzw. patoka) lub stałą, jest to słodka substancja wytwarzana przez pszczoły z nektaru kwiatowego (miód nektarowy) lub z tzw. "spadzi", t j. soku roślinnego, przerobionego przez mszyce oraz czerwce i pozostawionego przez nie na łodygach i liściach roślin (miód spadziowy).
Patoka jest to gęsta, półpłynna masa, o ciężarze właściwym wynoszącym przeciętnie 1,4 (l l miodu waży 1,4 kg), o różnym zabarwieniu w zależności od rodzaju roślin, z których miód był zbierany, a więc jasnozłocisty miód lipowy, brązowy lub czerwonobrązowy miód gryczany, ciemnobrązowy lub brązowy z odcieniem zielonkawym miód spadziowy itp.

Skład chemiczny jak również zapach i smak miodu są zmienne, jaki widać z tabl. 27.

Głównym składnikiem miodu są cukry, przeważnie mieszanina prawie równych części cukru gronowego (glikozy) i owocowego (fruktozy), z niewielkim dodatkiem sacharozy i innych cukrów. Ogólna ilość cukrów wynosi w miodach nektarowych przeciętnie 75%, w miodach spadziowych - 65%. Poza tym miód zawiera pierzgę i wosk, inne węglowodany (dekstryny), kwasy organiczne, substancje białkowe, związki aromatyczne i wodę. Zawartość wody wynosi przeciętnie 18-20%, a nie powinna przekraczać 21%. Zawartość kwasów organicznych, a więc kwasu mrówkowego, mlekowego, jabłkowego i innych wynosi od 0,1 do 0,3%, t j. od l do 3 g/1.
Miód jest to więc produkt mający wysoką wartość odżywczą i leczniczą, jako naturalne źródło glikozy. Miód służy jako środek wzmacniający organizm i już w starożytności był spożywany przez młodych małżonków w miesiącu po dokonaniu obrządków ślubnych (miesiąc miodowy) w celu uzyskania zdrowego potomstwa.
Ponieważ miód pszczeli bywa często fałszowany, przeto poniżej podane jest kilka sposobów badania miodu w warunkach domowych.

Gęstość miodu. Miód (patoka) powinien być gęstą cieczą o ciężarze właściwym 1,4 (w granicach 1,38-1,45). Gęstość (ciężar właściwy) miodu sprawdza się areometrem po rozcieńczeniu go równą (na wagę) ilością wody (tj. na 0,5 kg miodu dodaje się 0,5 kg lub 0,5 l wody) i pomnożeniu otrzymanego wyniku przez 2.

"Na oko" sprawdza się gęstość miodu za pomocą tzw. "próby przelewania miódu", którą wykonuje się w ten sposób, że miód zaczerpnięty ze słoja dużą łyżką zlewa się z powrotem do tegoż naczynia z pewnej wysokości. Przy zlewaniu mioduobserwuje się dokładnie, czy spadający z łyżki miód układa się na powierzchni w kształcie mniej lub więcej wypukłego stożka, czy też tworzy w miodzie płytsze lub głębsze wklęśnięcia w kształcie lejka. Im wyższy jest stożek, tym miód jest gęściej-szy, a więc wytworzenie się dostatecznie wypukłego stożka wskazuje, że miód jest wystarczająco gęsty. Natomiast gdy zamiast stożka tworzy się wklęśnięcie, świadczy to, że miód nie jest pełnowartościowy i zawiera zbyt dużo wody.

Czystość miodu. Czystość miodu, a więc obecność zanieczyszczeń, jak odłamki wosku, pierzga, części ciał pszczół itp. sprawdza się w sposób następujący: Miód miesza się dokładnie w naczyniu, po czym nabiera go na łyżkę i nalewa na biały porcelanowy talerz. W rozlanej cienkiej warstwie miodu łatwo jest zauważyć, nawet "gołym" okiem, wszystkie prawie zanieczyszczenia.

Smak miodu. Smak miodu powinien być słodki i lekko kwaskowaty dzięki zawartości w miodzie pewnej ilości kwasów organicznych; poza tym charakterystyczny dla danego gatunku, a więc lekko gorzkawy przy micdzie lipowym, a korzenny przy miodzie górskim, przerabianym z nektaru ziół górskich (macierzanki, mięty, gorczycy itd.).

Miód o mdłym smaku i słabym zapachu, ciągnący się w nitki jak syrop jest zafałszowany syropem cukrowym lub ziemniaczanym.